لورل و هاردی و تاریخچه فیلم

یک چیز اول: “ضخیم و احمقانه” اصلا کار نمی کند. چه خشمگینی زیرا این نام احمقانه حق را در مورد درخشان ترین دوتایی کمدی تاریخ سینما ادا نمی کند. بنابراین: لورل و هاردی. یا استن و اولی. ما باید بر این موضوع پافشاری کنیم. اول اعداد و ارقام کاملاً مشخص است: 80 فیلم کوتاه (بیشتر در دوران صامت) و 27 فیلم بلند بین سال‌های 1926 و 1951 (آنها در اولین فیلم مشترکشان در سال 1921 به عنوان دو نفر ظاهر نشدند). در بین و پس از آن تورهای موفق، از جمله در اروپا، تا سال 1954. الیور «بیب» هاردی در سال 1957 درگذشت، استن لورل در سال 1965 جانشین او شد. میراث سینمایی شما: فوق العاده است.

که ما را به این کتاب می‌رساند، اولین رمان گرافیکی درباره لورل و هاردی : در اوایل دهه 1960، استن لورل – شریک صمیمی او بیب قبلاً فوت کرده است – با یک طرفدار جوان به نام ست تلفنی صحبت می‌کند. شماره استن در دفترچه تلفن است، او از هر تماس طرفداران هنوز پرشمارش استقبال می کند و از چت مودبانه با همه در مورد روزهای قدیم لذت می برد. ست می‌خواهد در مدرسه درباره لورل و هاردی سخنرانی کند، و استن با کمال میل به او و بنابراین ما نیز در چندین جلسه تلفنی، با طنز اما در عین حال مالیخولیایی، درباره خودش و الیور هاردی، از زندگی و حرفه‌اش می‌گوید.

استن و اولی در زمان تشکیل و تثبیت خود به عنوان یک دوتایی، چندین سال در فیلم‌ها حضور داشتند، به همین دلیل است که این دو هنوز می‌توانند به عنوان پیشگامان سینما توصیف شوند. آنها در اوایل با رسانه جدید ارتباط برقرار کردند، اگرچه هنوز در نقش های معروف خود قرار نگرفته اند. الیور هاردی قبل از اینکه در اولین فیلم هایش در سال 1914 به عنوان یک شخصیت شرور ظاهر شود، یک پروژکتور بود. استن لورل بریتانیایی، که نام اصلی او آرتور استنلی جفرسون بود، در سال 1910 با گروه بازیگری/کمدی فرد کارنو، که شامل چارلز چاپلین نیز می‌شد، به آمریکا آمد، در اولین فیلم‌هایش در سال 1917 ظاهر شد، اما پس از آن دعوت موقت خود را پشت سر گذاشت. دوربین به عنوان فیلمنامه نویس در استودیو هال روچ – روچ تهیه کننده پیشرو کمدی در هالیوود هنوز جوان بود. اما آنها به هیچ وجه توسط روچ به عنوان دو نفر کشف نشدند. این اعتبار به کارگردان لئو مک‌کری تعلق دارد که بعداً با برادران مارکس نیز کار کرد و پتانسیل لورل را در جفت شدن تصادفی اولیه (لورل به عنوان یک بازیگر) با هاردی تشخیص داد.

بنابراین رشد تند این دو کمدی، ابتدا در فیلم‌های کوتاه و صامت، سپس در فیلم‌های بلند و با صدا آغاز شد. با این حال، با به وجود آمدن سیستم استودیویی، آنها به تدریج کنترل فیلم های خود را از دست دادند. بداهه نوازی تابو بود، بنابراین هر دوی آنها “درایو” خود را که به خوبی از آن آگاه بودند، از دست دادند. پیشرفتی که پس از انتقال آنها از هال روچ به فاکس ادامه یافت. پس از این دوران پر از سرخوردگی و بحران، لورل و هاردی یک بار دیگر از کار خود لذت بردند، وقتی که اخیراً به سرزمین بی‌کسی فیلم‌های B در سینما افتاده بودند، پس از سال‌ها به تور صحنه بازگشتند، به خصوص در اروپا – و در بریتانیای کبیر – از محبوبیت بی‌وقفه‌شان لذت بردند و با خانه‌های فروخته‌شده بازی کردند. تا اینکه بالاخره سن به او رسید.

جانلوکا بوتولو، تصویرگر ایتالیایی، زندگی‌نامه را سیاه و سفید مناسب می‌سازد (تا آنجا که من می‌دانم لورل و هاردی یک فیلم رنگی نساخته‌اند). آنچه قابل توجه است سبک ترسیم کاهش یافته و واضح است که در آن هر خط درست است و همیشه با دقت دقیق به صورت و حالات چهره آن دو ضربه می زند. همچنین مناطق سیاه زیادی برای کنتراست وجود دارد. و همیشه متن زیاد است، زیرا چیزهای زیادی برای گفتن وجود دارد. سپس Buttolo با آزمایش های بصری و ظرافت گرافیکی می درخشد، برای مثال نشان می دهد که چگونه این دو به طور نمادین به عنوان یک دوتایی به یک واحد تبدیل می شوند یا از پانل های جانبی به عنوان پس زمینه استفاده می کنند. ما چیزهای زیادی در مورد فرآیند خلاقانه ای که استن در درجه اول درگیر آن بود، یاد می گیریم. ازدواج‌های متعدد این دو، همراه با مشکلات الکلی نیز مورد بحث قرار می‌گیرد و گهگاه با گزیده‌هایی از فیلم‌هایشان تجسم می‌شود.

به هر حال: آخرین فیلم لورل و هاردی فقط به اختصار و نه با نام ذکر شده است: “Atoll K” (در آلمانی، “دیک و احمق یک جزیره را به ارث می برند” – argh!) یک کنجکاوی بسیار غم انگیز است یک محصول مشترک ایتالیایی-فرانسوی ایجاد شد، فیلمبرداری یک فاجعه بود. سن دو بازیگر اصلی به شدت قابل توجه بود. بررسی ها به همان نسبت بد بود. این موضوع به تنهایی می تواند یک رمان گرافیکی دیگر را پر کند. در ضمن، این کتاب به همه طرفداران Stan و Ollie و کسانی که طرفدار خواهند شد به شدت توصیه می شود.